قصاو وا آهنگري چه
ايگون يه قاطر شله زه پيري و مريضي من ور جا مالا ؛ خلاصه يه دو سه روز شل وه شل دئر جاوارگه چرد. يه رو سيل كرد ديد "يه گريه" ( يك گرگ ) اني زه دير ايا سيس . وا خوس گود مو خو نترم " وه جهم " ( فرار كنم ) .... ديدي " چطئر " ( چطور ) بيكس مير ويدم وه اي بيابو . منه همي فكرا ويد كه گري رسي ورس " قپ آورد " ( دهان باز كرد ) كه بخورس .
گود : تاته گري يه تيكه " امو وده " ( مهلت بده ) كار وات دارم .
گري گو : چته ؟
گود : مو خو شلم هيچيم نترم وكنم اخيرسم خوت هرجور كه ملته ايخوريم . اما يه قصه دارم زم گوش كو .
گري گود : زيتري بو كه انيم زه گوشني ايميرم .
گود : مو زه خان پيلدار ويدم . و خيلي دوسم داشت " نالامه " ( نعل ) زه طلا درس كرد . ايسه كه منم ورجا مال يادسو رهد و نالاكنه ندروردن . ايسه هم دي مو خه اير تو هم نخوريم امرو صو زه گوشني ايميرم اما بي اي نالانه درار و بفروشسو و يه سروسامونه بده وه خوت .
گري وا خوس گود : " دير زه ره نيگو " ( بي راه نمي گويد ) بل نالاسه درارم اوسه بخورمس . خلاصه گود وه قاطر چطوري نالانه درام .
گود: ما پهام بلن ايكنم تو وا دنونات ميخانه بكش و درارسو .
گري كه خام ويد خواست وا دنوناس ميخ ناله بكشه كه قاطر وا " لغت " ( لگد ) زد ور منه پوزس و همه دنوناسه رخت منه ديونس و خلاصه گرينه سم كو كرد .
گري هم وه يه " جون جخكنه " ( بسختي ) خوسه زه زير چنگ قاطر درآورد و جس .....
منه ره روا ديدس گود : تاته گري په چته يه تيكه بمو ونم كي چون كرد ورت !
گري هم حال قضينه گود وس .
روا گود : تاته يه چيه ايگوم اما بدت نا " آخه قصاو وا آهنگري چه "
(با یاد خدای همیشه جاوید)